Midweek Schotland juni 2010
Door Elly Verhagen
Foto's in de fotogalerij (of klik hier)

Zondag 6 juni 2010 vertrek vanuit IJmuiden.
Tussen 14.30 en 15.00 komen we bij elkaar bij de Shellpomp zodat iedereen nog even de tank kan volgooien. Dan kunnen we in Engeland voorlopig even een flink stuk doorrijden. Enfin klokslag drie uur gaan we naar de boot.
Daar moeten we ons eerst melden bij DFDS. Op vertoon van ons paspoort krijgen we dan de incheckkaarten voor zowel de motor als voor onszelf. Daarop staat dan ook je hutnummer. Al snel komen we erachter dat er van de hut indeling helemaal niets klopt. Iedereen heeft plotseling een andere partner. Was voor sommigen misschien wel leuk geweest, maar na wat heen en weer gerommel met de kaarten hebben we dat ook weer netjes opgelost, en kan iedereen met zijn eigen partner/maatje slapen.
Maar goed dat we tijd genoeg hadden om dat te regelen, want voor we aan boord gingen was het ruim 16.30uur.
Nog een aardig karwei, al die motoren vastsjorren. Het was daar ook nog eens snikheet, dus gauw op zoek naar de hut. De meesten zaten op dek 7.
De hut is niet al te groot maar wel met een eigen douche en toilet, en natuurlijk een stapelbed, weer eens iets anders.
Na een verfrissende douche gauw naar buiten want op de kade stonden verschillende fans om ons uit te zwaaien. Hartstikke leuk natuurlijk.
Intussen ontzettende dorst gekregen, oftewel op zoek naar de bar!!!
Gezellig, met een paar man wat kletsen, biertje erbij, super.
Het eten aan boord is ook erg goed. Er is echt van alles te krijgen. Na het consumeren van al die calorieën zijn we een stukje gaan rondwandelen.
Ook moesten we nog even naar de "shop" om iets voor Evert te kopen. Die was nl dinsdag jarig. Iedereen had wat geld gegeven en daarvan hebben we een T-shirt gekocht. Slingers, ballonnen, een kaart en een verjaardagskaarsje zaten al in de koffer.
Na de wandeling een lekker bakkie koffie en daarna onder de wol.

's Morgens om 7.30u konden we uitgebreid ontbijten, en ook dat was weer prima.
Daarna alle rommel weer inpakken. Om 9.15u mochten we naar de motoren, omdat we inmiddels in de haven van Newcastle lagen.
Sjorbanden losmaken, tassen er weer op en wachten op het sein dat we er af mochten.
Omdat het nogal steil gingen, wilden wij vrouwen niet achterop en gingen lopend naar beneden. Dit ging prima. Het personeel op de boot had hier geen moeite mee, maar de mensen aan de wal wel. We mochten daar eigenlijk helemaal niet lopen. Een hoop geschreeuw en gesnauw, maar ja…… Onze mannen stonden al een eind verder bij de douane. Het duurde even, maar uiteindelijk kwam alles toch nog goed, dus toeren maar.
Links rijden…..even wennen. In het begin wat rommelig maar de mannen hadden het al snel onder de knie. En eenmaal weg uit de drukte konden we volop genieten van het mooie landschap. Jammer genoeg kreeg Nico pech met zijn motor. De eerste keer hielp aanduwen nog, maar de tweede keer bij het pompstation, lukte dat niet meer. Gelukkig konden we verder nadat er een nieuwe accu in was gehaald. Maar door deze pech hadden we veel tijd verloren, en besloten we dat het beter was om verder via de snelweg te gaan. Inmiddels was het ook nog eens gaan regenen, dus echt balen.
Rond half zes waren we in het hotel. Daar was alles prima geregeld. Alle papieren lagen klaar, en de kamersleutels zaten al op de deuren.
Leuk hotel, goed verzorgde kamers, gezellige bar, wat wil een (motor)mens nog meer? Nou…lekker eten bv!!!!
Al snel kwamen we erachter dat de Schotten wel van veel en lekker eten houden.
Echt helemaal toppie. Zelfs koffie en thee kregen we na het eten. Was ik voor de vakantie nog 1,5kg afgevallen, dat zit er nu vast weer dubbel aan. Maar ja, je leeft maar 1 keer. Genieten dus.
Na het eten zijn we denk ik bijna allemaal wel even een ommetje gaan maken. Inveraray is echt een leuk plaatsje. Er is genoeg te zien. Vooral het kasteel is de moeite waard.

Na een lekker nachtje slapen, zit iedereen zo rond een uur of half negen aan het ontbijt.
Het is feest vandaag, Evert is weer een jaartje ouder geworden. Voor hij beneden komt, is zijn stoel versierd met slingers en ballonnen. De verjaardagskaart ligt op zijn bord, en het kaarsje staat er ook. Als we hem dan aan zien komen, wordt er natuurlijk uitbundig gezongen.
Frans feliciteert hem als eerste en geeft hem dan het kadootje, met de mededeling dat dit afkomstig is van het hele zootje ongeregeld. Tja Evert, hoe voelde dat nou??
Daarna hijsen we ons weer in de motorkleding en gaan op pad. Sommigen van ons gaan in een groepje, en andere gaan lekker met z'n tweetjes weg.
Maar helaas, alweer een pechvogel. Rinus en Truus blijken een lekke band te hebben. Blijkt dus dat wij erg verwent zijn in ons landje. Daar is dat snel geregeld, maar in Schotland betekent dat twee dagen niet rijden. Best vervelend als je wat van het land wil zien.
De rest van dat groepje besluit uiteindelijk na overleg met de pechvogels toch maar te gaan rijden.
Zo aan het eind van de middag komt iedereen weer binnen druppelen.
Ieder heeft zo zijn eigen verhaal over de omgeving waar ze geweest zijn. Natuurlijk onder het genot van een lekker drankje. De sfeer zit er goed in.
Voor je het weet is de dag om.

Woensdag, Rinus z'n motor wordt opgehaald en zij mogen meerijden naar Oban. Later in de middag is alles klaar en kunnen ze weer rijden.
De rest is ook op pad. Lachen als ze terug komen. De groep met Jos en Lenneke zijn op een binnenweggetje schapen, koeien en een stier tegengekomen. Het zal je maar gebeuren!
Maar het kan nog gekker!! Cees en Franka namen ook een leuke weg, moesten twee keer, omdat de weg dood liep, door een flinke mestlaag rijden, waardoor zowel de motoren als zijzelf onder de stront zaten. Dus snel op zoek naar een benzinepomp waar een hogedrukspuit was, zodat ze elkaar en de motoren zo goed en zo kwaad als het ging konden schoonspuiten.
Terug in het hotel kon Franka de rest in een sopje zetten, aangezien ze niet zo gecharmeerd was van het "lekkere" luchtje. Daar kunnen we ons best wat bij voorstellen.
Minder leuk was het voor Phil, die ook op zo een smal weggetje ineens de greppel indook.
Balen natuurlijk, want daar wordt je motor niet mooier van. Dat je zelf dan alleen maar wat blauwe plekken hebt, is dan gewoon mazzel hebben. Maar toch……
Er was dus weer genoeg om over te praten.

Donderdag, bah.. nog maar 1 dag om te toeren. Maar het is prachtig mooi weer. Een strak blauwe hemel. Zo lijkt alles nog veel mooier. Wij besluiten naar het Wheel van Falkirk te gaan, omdat wij dat op de heenweg niet hebben gezien. Iedereen gaat zo z'n eigen gang.
Frans had van te voren drie verschillende routes gemaakt, en daar is toch wel aardig wat gebruik van gemaakt.
's Middags als iedereen weer veilig en zonder brokken terug is, krijgen we van Ton namens de "Kawazuki" club allemaal een drankje aangeboden. Hartstikke leuk.
Er wordt geproost op een goede thuisreis, en op de afgelopen geweldige dagen.
Daarna aan tafel, en lekker eten. Tussendoor wordt er ook weer heel wat afgelachen. Fijn dat iedereen het zo naar z'n zin heeft, daar doen we het toch uiteindelijk voor,
Helaas wordt Roland ziek, en wel zo dat hij samen met Joke en Truus naar het ziekenhuis moet. Daar kunnen ze hem helpen, krijgt hij antibiotica en mag hij gelukkig weer mee naar het hotel. Inmiddels is het hartje nacht, maar hij is er weer..
De rest is op tijd naar bed, want de volgende ochtend is het ontbijt om zeven uur omdat we om acht uur willen gaan rijden.

Vrijdagochtend zijn we om acht uur startklaar. Alle tassen weer in en op de motor gepakt, paspoorten bij de hand en rijden maar.
Deze keer gaan de meesten van ons over de snelweg, aangezien we geen risico willen nemen ivm pech. Om 14.30 kunnen we inchecken op de boot.
Even dreigt het toch mis te gaan omdat de motor van Jan Reijne kuren kreeg onderweg. Maar gelukkig kwam iedereen op tijd in Newcastle aan.
En ook daar was het natuurlijk helemaal mis met de hutindeling. Dus daar maar weer een soort kwartetspel gespeeld, zodat iedereen met de juiste persoon in de juiste hut zat.
's Avonds aan boord was het ook gezellig. Hadden een lekker plekkie gevonden om te zitten en er was ook nog eens livemuziek. Daar hebben we dus ook nog even lekker mee zitten blerren, heerlijk. Beetje gek mag ook wel. Het is nog steeds vakantie.
Alleen Roland voelde zich niet lekker, en ging met Joke al bijtijds naar hun hut.

Ja, en dan word je wakker en ben je bijna in IJmuiden.
Na het ontbijt kwam Joke alleen aangelopen, foute boel met Roland. Dus toen besloten dat hun zodra we van boord gingen zo snel mogelijk naar huis zouden gaan, zodat hij naar het ziekenhuis kon. Jammer dat het zo moest aflopen voor hen.
Degene die vlak bij hun stonden met hun motoren hebben Roland en Joke toen geholpen met het opbinden van de tas en het losmaken van de motor.
Het van boord gaan ging redelijk snel.
Op de parkeerplaats in de haven hebben we toen afscheid van elkaar kunnen nemen en natuurlijk nog wat foto's gemaakt, en Willem heeft een hele video reportage gemaakt van het afscheid.
Nou, alles bij elkaar kunnen we op een geweldige week terugkijken, en alvast weer plannen maken voor volgend jaar!!!
Heb je nog leuke foto's van deze reis, stuur ze dan door naar Frans.

Allemaal heel hartelijk bedankt voor deze "SUPER - KAWAZUKI" week.