Midweek Schotland mei 2011
Door Elly Verhagen
Foto's komen nog in de fotogalerij

15 mei 2011, de tassen zijn gepakt, we zijn er weer klaar voor. Aangekomen in IJmuiden, hebben we nog tijd voor een bakkie koffie met een stuk appeltaart. Tussen drie en half vier is het verzamelen op het parkeerterrein bij de boot. Gelukkig gaat het deze keer wel goed met inchecken. Iedereen slaapt met eigen maatje/partner. Vorig jaar hebben we nog een soort kwartetspel gespeeld voordat iedereen in de juiste hut zat.

Het duurt wel erg lang voor we aan boord kunnen. Dit jaar gaan we met een andere boot. De motoren staan gewoon op het autodek, vorig jaar stonden we achter elkaar in een benauwde ruimte. Dit gaat dus wat gemakkelijker. We worden al ervaren in het vastsjorren van de motor, gaat sneller en zonder dat het water in straaltjes van je rug loopt. Daarna snel naar de hut, even een douche en motorkleding vervangen voor een spijkerbroek. Vlug naar boven, want we willen wel zien hoe we uitvaren, dat heeft toch wel iets bijzonders.

De kinderen en kleinkinderen van Henk en Marijke staan op de kade om opa en oma uit te zwaaien. We weten niet wie er de meeste moeite mee had om afscheid te nemen? Oma en opa of the Kids???? Natuurlijk zijn er nog meer mensen die de “Schotlandgangers” staan uit te zwaaien.

Later gaan we naar binnen waar we natuurlijk eerst een borrel nemen om te proosten op een leuke week. Voor je het weet is de avond om, en kruipen we in ons bed, om ’s morgens wakker te worden in Engeland.

Het is droog, maar wel erg bewolkt. Maar we blijven optimistisch, zonder regenkleding gaan we op weg. Na een tijdje is het echt wel tijd voor een koffie-stop. Laten we nu in hetzelfde tentje terecht komen als vorig jaar. Weten we in ieder geval dat de koffie en broodjes goed zijn. Tijd om uit te buiken hebben we niet, dus gaan we weer verder. Alleen besluiten we nu toch wel de regenkleding maar tevoorschijn te halen, het spettert al een beetje. Maar goed dat we dat gedaan hebben, want het komt met bakken uit de hemel. De route is prachtig, komen ogen te kort. Wat een schitterend land is het toch. Bij de grens moeten we natuurlijk op de foto met de  doedelzakspeler. Ondanks het weer genieten we met volle teugen.

Laat in de middag komen we dan aan bij het hotel. Het ziet er leuk uit. Aan de receptie staat een stevige tante, die ons de kamers wijst. Theresa is haar naam. Op de kamers aangekomen, ruimen we meteen alles op, althans…… de mannen zitten al in de bar. Het gaat er weer vrolijk aan toe, er wordt heel wat af gelachen. Om half acht (het is daar een uur vroeger) mogen we aan tafel. Het eten is niet slecht, wel echt Engels. Persoonlijk vonden wij het vorig jaar beter, maar ja, je kan niet alles hebben. Dat hotel zat al volgeboekt. Als we nog aan het nagerecht zitten, staan ze achter je al te zwaaien met koffie- en theekannen, beetje vreemd??

Na een heerlijk nachtje slapen,  en een redelijk ontbijt, gaat iedereen zijn eigen weg. Dat is ook de bedoeling, het is vakantie,en je moet doen wat je wil. Het merendeel gaat toch wel in groepjes een route rijden. Het is mooi weer, zon en een blauwe lucht. Wij besluiten met Roland, Joke, Jan en Christa richting Stirling te gaan. Als we ergens links afgaan, gaat de motor van Roland rechtdoor, probleem met de rem. Gelukkig is hij zelf handig, (ex motormonteur) hij sloopt de hele boel, maakt alles schoon, even testen en we gaan weer. Helaas niet voor lange tijd, de motor stinkt, rookt, dus als de donder aan de kant. De vlammen slaan eruit!!! Paniek, snel van de motoren af en blussen die handel. Gelukkig hebben we water bij ons, anders was het leed helemaal niet te overzien geweest. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben daar de hele dag gestaan, Jan en Frans hebben broodjes, beleg en drinken gehaald zodat we daar konden picknicken. We hebben geprobeerd er het beste van te maken. Echt shit voor Roland en Joke, vorig jaar was Roland zo ziek, en nu dit weer. Enfin, ‘s avonds zijn ze weer terug in het hotel, met een huurauto. Kunnen ze in ieder geval nog een beetje uit de voeten.

Woensdag, na het ontbijt gaat de hele meute weer op pad. Jan en Christa gaan naar Edinburgh, Frans en ik gaan de route langs Loch Lomond rijden. Het is een mooie route, ondanks het slechte weer. Hele smalle weggetjes, en dan maar hopen dat er aan de andere kant van het heuveltje niets aankomt. Ook hebben we het graf van Rob Roy bezocht, daar was het eindelijk droog en de zon kwam zelfs heel even te voorschijn. Daar hebben we dus mooie foto’s kunnen maken. Vlak daarna konden de regenpakken weer aan, helaas. Na het diner hebben we een Schotse avond. Het is lachen, gieren, brullen met het dansen. In ieder geval is het weer even iets anders. Na deze happening lekker even een borrel en dan naar bed.

Goh, de tijd vliegt, nog maar 1 dag om te rijden, want vrijdag gaan we weer terug. Vandaag doen weer een poging om naar Stirling te rijden met z’n drieën. Roland en Joke achter ons aan met de auto. Het is een hele leuke plaats. Mooie gebouwen, leuke winkels en koffie hebben we gedronken bij een groenteboer. Ja echt, was een beetje luxe zaak, met een grote houten tafel waar we met z’n allen ruim konden zitten. Verder achter in de zaak was een gedeelte met een zitje. Best grappig. Hierna rijden we richting Perth, maar dat was te ver. We besloten terug te gaan en naar de Whisky distilleerderij te gaan. Maar ja, binnen de kortste keren waren we Roland kwijt. Er rijden wel 100.000 van die kleine grijze autootjes. Nog staan wachten, maar nee, hij had een andere weg genomen. Jammer, maar niets aan te doen. Onderweg wat gegeten in een cadeauwinkeltje, weer zo iets aparts. Terug in het hotel lekker douchen en alvast wat spullen inpakken, want we willen vrijdag vroeg weg.

Vrijdagochtend ziet het er maar grauw uit. Volgens Jan Drijver blijft het na negen uur droog, maar we nemen het zekere voor het onzekere, dus onze regenpakken weer aan. Gelukkig kreeg Jan gelijk en hebben we het droog gehouden, maar wel erg veel wind. We waaiden bijna van de brug af!! Mooie route, over een doorgaande weg, vlak langs de kust. Langs de  “old ironbridge” wat een imposant gezicht. Mooi op tijd waren we bij de boot. Gelukkig ging het inschepen hier sneller dan in IJmuiden. Toen we nog stonden te wachten, zagen we Roland en Joke al op de boot, die stonden al te zwaaien naar de groep.

Het was dezelfde boot als op de heenweg. Lekker buiten staan uitwaaien, en gelachen om al die “bunny’s”die aan boord waren. ’s Avonds weer gezellig zitten kletsen met de groep, met name over de afgelopen week.

Wel even een complimentje aan onze oudste deelnemer, Joop Holt, die toch ook maar mooi de hele week heeft gereden. Jammer dat hij wel een keer gevallen was, maar gelukkig alleen een kapotte spiegel en zelf had hij niets. Volgens ons kan iedereen op een leuke en geslaagde week terug kijken.

’s Morgens, ja ja we zijn weer in ons eigen kikkerlandje, en het is prachtig weer. Een hele strakke zee en de zon schijnt volop. Super!!! Tegen de tijd dat we opgeroepen worden om naar de voertuigen te gaan, hebben wij de tas al op de motor, en anderen geholpen met het losmaken van het stalen ros. Als we van boord gaan, spreken we af bij de parkeerplaats om afscheid van elkaar te nemen. En daarna gaat iedereen zijn eigen weg, naar huis. Lekker nog een weekend om een beetje bij te komen van Schotland.

Wij hopen dat jullie net zo genoten hebben als wij, en natuurlijk willen wij jullie ook bedanken voor de gezellige week.

Tot ziens in september!!